معنی مبتسم در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

مبتسم. [م ُ ت َ س ِ] (ع ص) دندان سپیدکننده. (منتهی الارب) (آنندراج) (غیاث). خندان لب. خنده ناک. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). تبسم کننده و زیر لب خنده کننده. (ناظم الاطباء). شکفتگی کننده. (آنندراج) (غیاث).

(مُ تَ س) [ع.] (اِفا.) تبسم کننده.

متبسم

‎ شگفتگی کننده، دندان سپید کننده (اسم) شکفنده شکفتگی کننده، تبسم کننده شکرخند زننده.

مُبتَسِم، با لبخند، مسرور و با تَبَسُّم،