ماتة در لغت نامه دهخدا

ماته. [مات ْ ت َ] (ع اِ) مؤنث مات [ت ت]. (از اقرب الموارد). حرمت و پیوند و وسیلت. ج، موات. (ناظم الاطباء) (آنندراج) (منتهی الارب).