معنی لشکری پیشه در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی
لغت نامه دهخدا
لشکری پیشه. [ل َ ک َ ش َ / ش ِ] (ص مرکب، اِ مرکب) مرد سپاهی: به روزگار سالف در حدود کالف مردی بود لشکری پیشه. (سندبادنامه ص 102).
فرهنگ فارسی هوشیار
(اسم) آنکه سپاهیگری پیشه دارد سپاهی نظامی: بروزگار سالف در حدود کالف مردی بود لشکری پیشه. . .
پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا
وارد حساب کاربری
خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید
ثبت نام
کنید.