معنی لشکری پیشه در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

لغت نامه دهخدا

لشکری پیشه. [ل َ ک َ ش َ / ش ِ] (ص مرکب، اِ مرکب) مرد سپاهی: به روزگار سالف در حدود کالف مردی بود لشکری پیشه. (سندبادنامه ص 102).

فرهنگ فارسی هوشیار

(اسم) آنکه سپاهیگری پیشه دارد سپاهی نظامی: بروزگار سالف در حدود کالف مردی بود لشکری پیشه. . .

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری
تصاویر