لامخ در لغت نامه دهخدا

لامخ. [م ِ] (اِخ) ابن متوشلخ بن ادریس علیه السلام است که پسر لمک باشد او پیش از لمک وفات یافت و نوح را لمک پرورش داد و بعضی گویند پدر نوح لامک نام داشت. (غیاث). رجوع به لامک شود. صاحب حبیب السیر گوید: ممک (کذا) که زمره ای به ملائک تعبیر کرده اند و فرقه ای نامش لامخ گفته اند قایم مقام متوشلخ شدو مدت عمرش هفتصد سال بود. (حبیب السیر ج 1 ص 11).