معنی قوام الدین در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

قوام الدین. [ق َ مُدْ دی] (اِخ) لقب بهاءالدوله، ابونصربن عضدالدوله بن رکن الدوله بن بویه. رجوع به تاریخ گزیده چ لندن ص 430 و بهاءالدوله شود.

قوام الدین. [ق َ مُدْ دی] (اِخ) حسن. معروف به حاجی قوام. از وزرای شاه شیخ ابواسحاق بود. حافظ درباره ٔ وی اشعاری دارد:
بعهدسلطنت شاه شیخ ابواسحاق
به پنج شخص عجب ملک فارس بود آباد
تا آنجا که گوید:
دگر کریم چو حاجی قوام دریادل
که نام نیک ببرد از جهان به بخشش و داد.
حافظ (چ قزوینی ص 263).
دریای اخضر فلک و کشتی هلال
هستند غرق نعمت حاجی قوام ما.
حافظ (از سعدی تا جامی ص 304).
محمود کتبی در تاریخ خاندان آل مظفر وفات خواجه قوام الدین حسن را بسال 754 هَ. ق. ذکر میکند. (از سعدی تا جامی ص 304). حاجی قوام در روز جمعه ششم ربیعالاول سال 754 هَ. ق. درگذشت. وی از اکابر رؤس فارس بود و مثل او به کرم و خیرات ومبرات و خصایل پسندیده در فارس کسی نشان نداده است. (تاریخ گزیده چ لندن صص 456- 457).

قوام الدین. [ق َ مُدْ دی] (اِخ) عبداﷲ. از قرای معروف و استاد خواجه حافظ شیرازی است. شاه شجاع نیز به مجلس درس مولانا قوام الدین حاضر میشد. (از سعدی تا جامی تألیف ادوارد براون ترجمه ٔ علی اصغر حکمت ص 182).

قوام الدین. [ق َ مُدْ دی] (اِخ) محمدبن سیدمحمدمهدی حسینی سیفی قزوینی. از فقهاء و ادبا و شعرای عهد صفویه و از شاگردان شیخ جعفر قاضی است. او راست: 1- ارجوزه فی الاخلاق. 2- ارجوزه فی الاسطرلاب، و این نظم صحیفه الاسطرلاب شیخ بهایی است. 3- ارجوزه فی اصول الفقه که منظومه ٔ زیده ٔ شیخ بهایی است. 4- ارجوزه فی البیان. 5- ارجوزه فی التجوید که نظم شاطبیه است. 6- ارجوزه فی الحساب. 7- ارجوزه فی الخط. 8- ارجوزه فی الصرف که فی وافیه نام دارد. 9- ارجوزه فی الطب، بنام مفرح القوام. 10- ارجوزه فی الفقه، بنام تحفه ٔ قوامیه. 11- ارجوزه فی النحو، بنام صافیه. وی بسال 1150 هَ. ق. درگذشت. (الذریعه و روضات الجنات و ریحانهالادب ج 3 ص 322).

قوام الدین. [ق َ مُدْ دی] (اِخ) محمد صاحب عیار. وزیر شاه شجاع بود و به سال 764 هَ. ق. به امر پادشاه مزبور کشته شد. حافظ درباره ٔ وی اشعاری دارد که مطلعش این است:
اعظم قوام دولت و دین آنکه بر درش
از بهر خاکبوس نمودی فلک سجود.
حافظ.
زمانه گرنه زر قلب داشتی کارش
به دست آصف صاحب عیار بایستی.
حافظ.
در تاریخ گزیده آمده است: خواجه قوام الدین محمد بسال 750 هَ. ق. به وزارت شاه شجاع منصوب گردید و بسال 751 نیابت به او مفوض گشت و بسال 755 هَ. ق. نیابت سلطنت یافت و در سال دیگر به قائم مقامی در کرمان بنشست و بترتیب شاه شجاع اختصاص داشت. (تاریخ گزیده چ لندن ص 650، 662، 684، 687، 692).