معنی قنبیر در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

قنبیر. [قِم ْ] (ع اِ) قُنَیْبِر. گیاهی است. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). مردم عراق آن را بقر خوانند. (اقرب الموارد). قنبیل است که به فارسی کنبیل نامند. (فهرست مخزن الادویه). درمنه ترکی. (مهذب الاسماء). رجوع به قنبیر و قنبیل شود.