معنی قفاص در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

قفاص. [ق ُ] (ع اِ) بز کوهی. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). آن را به سبب جستنش قفاص گویند. (اقرب الموارد). وعل است که به فارسی گاو کوهی نامند. (فهرست مخزن الادویه). || بیماریی است که پای ستور را خشک گرداند. (اقرب الموارد) (منتهی الارب).

بزکوهی ازجانوران