معنی فکاهت در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی
فکاهت. [ف َ هََ] (ع مص) فکاهه. شوخ بودن. خوش طبع بودن. (فرهنگ فارسی معین). || (اِمص) مزاح و مطایبه یعنی خوش طبعی. (غیاث از منتخب). رجوع به فکاهه شود.
(فَ هَ) [ع. فکاهه] (اِمص.) خوش - طبعی، مزاح.
خوشطبع بودن، شوخ و خندان بودن، سخنان خندهدار گفتن و خندیدن،
خوشطبعی، خوشمنشی، مزاح،
شوخ و خندان بودن