معنی فند زمانی در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

فند زمانی. [ف ِ دِزَ] (اِخ) سهل بن شیبان بن ربیعهبن زمان، از بنی بکر و یکی از شعرای جاهلی است و در زمان خود سید بکر و پیشوای آن بود. در جنگ بکر شرکت جست و در حدود یکصد سال عمر کرد. در دیوان الحماسه از شعر او نمونه ای هست. وفاتش در حدود 90 هَ. ق. بود. (از اعلام زرکلی).