فرمان پذیرفتن در لغت نامه دهخدا

فرمان پذیرفتن. [ف َ پ َ رُ ت َ] (مص مرکب) فرمان بردن. فرمان برداری کردن. اطاعت امر دیگری نمودن:
چنین داد پاسخ سخنگوی پیر
که فرمان دهم من تو فرمان پذیر.
نظامی.
تا کنون فرمان پذیرفتن ز شاه
بعد از آن فرمان رساندن بر سپاه.
مولوی.
رجوع به فرمان شود.