معنی فراغت خانه در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

فراغت خانه. [ف َ غ َ ن َ / ن ِ] (اِ مرکب) خلوت خانه. (آنندراج) (ناظم الاطباء):
کنیز هوشمند از جای برخاست
فراغت خانه ٔ دیگر بیاراست.
بیانی (از آنندراج).
رجوع به فراغت شود.

جایی که در آن به عیش و عشرت پردازند، جایی که در آن به آسایش پردازند. [خوانش: (~. نِ) [ع - فا.] (اِمر.)]

آسایشکده (اسم) جایی که در آن باسایش پردازند، جایی که در آن بعیش و عشرت پردازند فراغت کده.