معنی غنیمت گرفتن در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

غنیمت گرفتن. [غ َ م َ گ ِ رِ ت َ] (مص مرکب) غنیمت یافتن. گرفتن اموال دشمنان. غَنم. غُنم. غَنَم. غُنمان. غَنیمه. (منتهی الارب) (اقرب الموارد):
ز هر جای چندان غنیمت گرفت
که لشکر همی ماند اندر شگفت.
فردوسی.
|| غنیمت شمردن. غنیمت دانستن:
بیا ساقی از ناله پیمانه گیر
چمن را غنیمت چو میخانه گیر.
ملاطغرا (از آنندراج).
- به غنیمت گرفتن، غنیمت شمردن. غنیمت دانستن: سخن وزیر به غنیمت گیر. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 685).

پروه گرفتن به دست آوردن رایگانی (مصدر) گرفتن اموال دشمنان غنیمت یافتن، غنیمت شمردن غنیمت دانستن. یا به غنیمت چیزی را. غنیمت شمردن.