معنی غلغله افکندن در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

غلغله افکندن. [غ ُغ ُ ل َ / ل ِ اَ ک َ دَ] (مص مرکب) یا غلغله فکندن، شور و غوغا افکندن. فریاد و هایهوی برآوردن. غریو کردن. بانگ و آواز برآوردن. غلغله انداختن:
خیمه ازین دائره بیرون فکن
غلغله در عالم بی چون فکن.
امیرخسرو (از آنندراج).
رجوع به غلغله انداختن و غلغل افکندن و غلغل انداختن شود.

(مصدر) شور و غوغا انداختن فریاد و هیاهوی برآوردن، آشوب بر پا کردن.