معنی غلط راندن در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

غلط راندن. [غ َ ل َ دَ] (مص مرکب) به غلط سخن گفتن:
کجا پیش پیرای پیر کهن
غلط رانده بود از درستی سخن.
نظامی.
بی غلط راندن اجتهادی نیست
بر غلط خواندن اعتمادی نیست.
نظامی.

(مصدر) بغلط سخن گفتن خطا گفتن.