معنی غصه خور در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

غصه خور. [غ ُص ْ ص َ / ص ِ خوَرْ / خُرْ] (نف مرکب) غم خورنده. اندوهگین:
ناامیدان غصه خور مائیم
عبرت کار یکدگر مائیم.
خاقانی.
از دم روزه دهن شسته به هفت آب و زمی
هفت تسکین دل غصه خور آمیخته اند.
خاقانی.

غصه‌خورنده، کسی که غم می‌خورد،

انداکن انداگن اندوهگین (صفت) کسی که غم خورد اندوهگین، کسی که غم و اندوه را در دل دارد و اظهار نکند (خصوصا)