معنی عیب کوش در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

عیب کوش. [ع َ /ع ِ] (نف مرکب) به عیب کوشنده. آنکه در راه عیب کوشد. کوشنده بر معایب. مبرم بر خطا و نقص:
هرکه سخن نشنود از عیب پوش
خود شود اندر حق خود عیب کوش.
امیرخسرو دهلوی.
بر من رسواشده ٔ عیب کوش
عیب تو پوشی که توئی عیب پوش.
میرخسرو (از آنندراج).