معنی علی شافعی در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن ابراهیم بن ابی بکر انصاری شافعی. مشهور به کلبشی و کلبشاوی. رجوع به علی انصاری شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن محمدبن احمدبن محمدبن عبداﷲبن عباد عبادی هروی شافعی. مکنی به ابوالحسن. رجوع به علی عبادی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن محمدبن عبدالعزیزبن فتوح بن ابراهیم تغلبی موصلی دمشقی شافعی. مشهور به ابن دریهم و ملقب به تاج الدین. رجوع به ابن دریهم و علی (ابن محمد...) شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن محمدبن عبدالرحیم بن محب الدین بن ایوب مکی شافعی. مشهور به ایوبی. رجوع به علی ایوبی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن محمدبن عبدالرحمان بن خطاب مغربی مصری باجی شافعی. ملقب به علاءالدین و مکنی به ابوالحسن. رجوع به علی باجی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن محمدبن عبدالرحمان بن احمدبن محمد بکری صدیقی مصری شافعی. مکنی به ابوالحسن. رجوع به علی بکری شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن محمدبن عامر نجار مصری شافعی. رجوع به علی نجار شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن محمدبن سعدبن محمدبن علی بن عثمان بن اسماعیل بن ابراهیم جبرینی حلبی طائی شافعی. مشهور به ابن خطیب الناصریه و مکنی به ابوالحسن و ملقب به علاءالدین. رجوع به علی حلبی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن محمدبن زهران بن علی رشیدی مصری شافعی. مشهور به خضری. رجوع به علی خضری شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن محمدبن خالد بلاطنسی شامی شافعی. رجوع به علی شامی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن محمدبن اقبرس قاهری شافعی. مشهور به ابن اقبرس و ملقب به علاءالدین. رجوع به علی قاهری شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن محمدبن اسماعیل بن محمدبن بشر انطاکی تمیمی شافعی. مکنی به ابوالحسن. رجوع به علی انطاکی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن محمدبن اسماعیل بن علی بن محمدبن داود بیضاوی الاصل مکی شافعی. مشهور به زمزمی و ملقب به نورالدین. رجوع به علی زمزمی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن محمدبن اسماعیل بن ابی بکربن عبداﷲبن عمربن عبدالرحمان ناشری زبیدی یمانی شافعی. مکنی به ابوالحسن. رجوع به علی ناشری شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن محمدبن احمد قزوینی بغدادی شافعی. ملقب به تاج الدین و مکنی به ابوالحسن. رجوع به علی قزوینی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن محمدبن احمدبن جدیدبن علی بن محمدبن جدید حضرمی تریمی شافعی. مشهور به ابن جدید. رجوع به علی حضرمی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن محمدبن عثمان بن محمدبن رجب بن علاءالدین دمشقی شافعی. مشهور به ابن شمعه. رجوع به علی دمشقی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن محمدبن احمدبن ابراهیم حجازی شافعی سقطی. رجوع به علی سقطی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن محمدبن ابی بکربن عبداﷲبن مفرج انصاری اسکندری شافعی. ملقب به شمس الدین. رجوع به علی انصاری شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن محمدبن ابی بکربن ابراهیم بن ابی القاسم بن عمربن احمدبن ابراهیم بن محمدبن عیسی بن مطیر حکمی یمنی شافعی. مشهور به ابن مطیر. رجوع به علی حکمی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن قاسم اردبیلی خلیلی شافعی بطائحی. ملقب به علأالدین و مکنی به ابوالحسن. رجوع به علی بطائحی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن فضل اﷲبن محمد مرعشی شافعی. رجوع به علی مرعشی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن عمربن محمدبن حسن حربی بغدادی شافعی. مشهور به ابن قزوینی و مکنی به ابوالحسن. رجوع به ابوالحسن (علی بن عمربن...) شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن عمربن احمدبن مهدی بن مسعودبن نعمان بن دیناربن عبداﷲ بغدادی دارقطنی شافعی. مکنی به ابوالحسن. رجوع به علی (ابن عمربن...) و دارقطنی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن عمربن احمدبن عمربن ناجی میهی شافعی بصیر. رجوع به علی میهی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن علی شبراملسی شافعی قاهری. ملقب به نورالدین و مکنی به ابوالضیاء. رجوع به علی شبراملسی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن علی دیربی شافعی. مکنی به ابونصر. رجوع به علی دیربی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن علی بن مرادبن عثمان بن علی بن قاسم عمری موصلی شافعی. رجوع به علی عمری شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن علی بن علی بن علی بن مطاوع عزیزی مصری ازهری شافعی. رجوع به علی عزیزی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن عطیهبن حسن بن محمدبن حداد هیتی حموی شاذلی. رجوع به علوان حموی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن محمدبن عبداﷲ بهرمسی محلی شافعی. ملقب به نورالدین و مکنی به ابومحمد. رجوع به علی محلی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن محمدبن علی بن ابی اللطف مقدسی شافعی. مکنی به ابوالفضل و مشهور به ابن ابی اللطف. رجوع به علی مقدسی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن عبداﷲ شیفتکی شیرازی شافعی. ملقب به شرف الدین. رجوع به علی شیرازی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن محمد عقینی انصاری تعزی یمنی شافعی. رجوع به علی عقینی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) غزالی. ملقب به علاءالدین. رجوع به علی غزالی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن یوسف بن حریزبن فضل بن معضادبن فضل لخمی شطنوفی شافعی. ملقب به نورالدین و مکنی به ابوالحسن. رجوع به علی شطنوفی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن یوسف بن احمد مصری مکی یمنی شافعی. مشهور به غزولی. رجوع به علی غزولی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن یعقوب بن شجاع بن علی بن ابراهیم بن محمدبن ابی زهران موصلی شافعی. مکنی به ابوالحسن و ملقب به عمادالدین. رجوع به علی موصلی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن یعقوب بن جبریل بن عبدالمحسن بکری مصری شافعی. مکنی به ابوالحسن و ملقب به نورالدین. رجوع به علی بکری شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن یحیی زیادی مصری شافعی. ملقب به نورالدین. رجوع به علی زیادی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن هبهاﷲ دستاوی شافعی. ملقب به نورالدین. رجوع به علی دستاوی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن ناصربن محمدبن احمد بلبیسی مکی شافعی حجازی. ملقب به علاءالدین و مکنی به ابوالحسن و مشهور به ابن ناصر. رجوع به علی حجازی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن مهدی بن علی بن مهدی کسروی اصفهانی بغدادی شافعی. مکنی به ابوالحسن. رجوع به علی کسروی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن مصطفی دباغ حلبی شافعی. مشهور به میقاتی و مکنی به ابوالفتوح. رجوع به علی میقاتی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن مسلم بن محمدبن علی سلمی دمشقی شافعی خلوتی.مشهور به ابن سهروردی و مکنی به ابوالحسن و ملقب به جمال الاسلام. رجوع به علی سهروردی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن مراد عمری موصلی شافعی. ملقب به نورالدین و مکنی به ابوالفضل. رجوع به علی عمری شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن محمود کرمانی شافعی. ملقب به ضیاءالدین. رجوع به علی کرمانی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن محمد عسیلی مصری شافعی. ملقب به نورالدین. رجوع به علی عسیلی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن محمدبن علی بن سلیم دمشقی صالحی شافعی سلیمی. ملقب به علأالدین و مکنی به ابوالحسن. رجوع به علی سلیمی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن محمد شیرازی عمری شافعی. رجوع به علی شیرازی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن محمد شرنقاشی خطیب شافعی. رجوع به علی شرنقاشی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن محمد شافعی. صوفی بود و مدتی در مدرسه ٔ احمدیه ٔ قاهره تدریس کرد و سپس به مکه رفت و در آنجامجاور شد و در سال 1166 هَ. ق. درگذشت. او راست: شرح الدور الاعلی لمحیی الدین بن عربی. (از معجم المؤلفین ج 7 ص 202 از هدیه العارفین بغدادی ج 1 ص 768).

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن محمد حزوری آمدی شافعی. رجوع به علی آمدی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن محمد بستی شافعی. مکنی به ابوالفتح. رجوع به ابوالفتح بستی و علی بستی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن محمد أشمونی شافعی. ملقب به نورالدین ومکنی ابوالحسن. رجوع به اشمونی و علی اشمونی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن محمدبن محمودبن ابی العزبن احمدبن اسحاق بن ابراهیم کازرونی بغدادی شافعی. ملقب به ظهیرالدین. رجوع به علی کازرونی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن محمدبن محمدبن علی بن احمدبن حجر عسقلانی مصری کنانی شافعی. مشهور به ابن حجر. رجوع به علی عسقلانی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن محمدبن عیسی دمشقی محلی نمراوی شافعی. مشهور به قطبی و ملقب به علاءالدین. رجوع به علی قطبی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن محمدبن عیسی بن محمد اشمونی الاصل قاهری شافعی. ملقب به نورالدین. رجوع به علی اشمونی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن محمدبن علی کیاهراسی طبرستانی شافعی. ملقب به عمادالدین و مکنی به ابوالحسن. رجوع به علی کیاهراسی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن محمدبن علی بن هبهاﷲبن احمد اسنائی مصری شافعی. ملقب به نورالدین. رجوع به علی اسنائی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن محمدبن علی بن وهب بن مطیع قشیری شافعی. ملقب به محب الدین و مشهور به ابن دقیق العید. رجوع به علی قشیری شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن محمدبن علی بن عبدالرحمان بن عراق شامی حجازی شافعی. مشهور به ابن عراق و ملقب به سعدالدین. رجوع به علی حجازی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن عثمان بن عمربن صالح دمشقی شافعی. مشهور به ابن صیرفی و ملقب به علأالدین و مکنی به ابوالحسن. رجوع به علی صیرفی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن عبداﷲ شونی احمدی مصری شافعی. رجوع به علی شونی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن ابراهیم بن احمدبن علی بن عمر حلبی قاهری شافعی. ملقب به نورالدین و مکنی به ابوالحسن. رجوع به علی حلبی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن احمدبن محمدبن علی واحدی نیشابوری شافعی. مکنی به ابوالحسن. رجوع به ابوالحسن (علی بن...) و علی (ابن احمد...) شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن ایوب قدسی شافعی. ملقب به علاءالدین. رجوع به علی قدسی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن انجب بن عثمان بن عبداﷲبن عبیداﷲبن عبدالرحیم بغدادی خازن شافعی. مشهور به ابن ساعی و ملقب به تاج الدین و مکنی به ابوطالب. رجوع به ابن ساعی و به علی بن انجب بن... شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن اسماعیل بن یوسف قونوی تبریزی شافعی ملقب به علأالدین و مکنی به ابوالحسن. رجوع به علی قونوی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن اسماعیل بن موسی بن علی بن حسن بن محمد دمشقی شافعی. مشهور به ابن عمادالدین و ابن وِس ّ و ملقب به علاءالدین. رجوع به علی (ابن عمادالدین...) شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن اسماعیل بن ابراهیم بن محمدبن عربشاه اسفرایینی شافعی مکی. مشهور به عصامی و حفید. رجوع به علی عصامی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن احمد نجاری شعرانی شافعی. رجوع به علی شعرانی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن احمد مصری شامی شافعی اشعری. مشهور به ابن صدقه. رجوع به علی مصری شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن احمدقرافی انصاری مصری شافعی. رجوع به علی قرافی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِف ِ] (اِخ) ابن احمد بغدادی شافعی. مکنی به ابوالحسن و مشهور به ابن مرزبان. رجوع به علی بغدادی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن احمدبن موسی بن محمد دیری جوبری دمشقی شافعی. ملقب به علاءالدین و مکنی به ابوالحسن. رجوع به علی دیری شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن احمدبن محمد شیرازی مکی شافعی. ملقب به علاءالدین. رجوع به علی شیرازی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن احمدبن محمد دیبلی شافعی. رجوع به علی دیبلی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن احمدبن محمدبن عمربن سالم بن عبیداﷲبن حسن علوی حسینی زیدی شافعی. مکنی به ابوالحسن. رجوع به علی زیدی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن احمدبن محمدبن ابراهیم عزیزی بولاقی شافعی. ملقب به نورالدین. رجوع به علی عزیزی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن حجازی بن محمد بیومی حسنی ادریسی شاذلی شافعی خلوتی دمرداشی احمدی. رجوع به علی بیومی شود.

علی شافعی.[ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن احمدبن عثمان بن محمدبن اسحاق سلمی مناوی قاهری شافعی. رجوع به علی مناوی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن احمدبن حسین بن احمدبن حسین بن محمویه یزدی شافعی. مکنی به ابوالحسن. رجوع به علی یزدی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن احمدبن تقی الدین بخاری مکی شافعی. مشهور به قبانی. رجوع به علی بخاری شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن احمدبن احمد قلقشندی مصری شافعی. نسابه ٔ قرن 10 هَ. ق. رجوع به علی قلقشندی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن احمدبن ابراهیم بن زبیر عنانی فسوی شافعی. ملقب به رشید و مکنی به ابوالحسن. رجوع به علی فسوی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن ابی علی بن محمدبن سالم تغلبی آمدی حنبلی شافعی. ملقب به سیف الدین. رجوع به علی آمدی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن ابی حزم فرشی دمشقی مصری شافعی. مشهور به ابن نفیس و ملقب به علأالدین. رجوع به ابن نفیس و علی (ابن ابی حزم...) شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن ابی بکربن محمدبن علی بن محمدبن شداد برعی ابیاری زبیدی یمنی شافعی. مکنی به ابوالحسن. رجوع به علی برعی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن ابی بکربن علی بن محمدبن ابی بکربن عبداﷲبن عمربن عبدالرحمان بن عبداﷲ یمانی زبیدی شافعی. مشهور به ناشری و ملقب به موفق الدین. رجوع به علی ناشری شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن ابی بکربن علی بن ابی بکربن عمربن احمدبن عبدالرحمان بن محمد خزرجی انصاری مکی شافعی. مشهور به ابن جمال مصری. رجوع به علی مکی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن ابی بکربن سلیمان هیثمی شافعی. ملقب به نورالدین و مکنی به ابوالحسن. رجوع به علی هیثمی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِف ِ] (اِخ) ابن ابی بکربن خلیفه ٔ همدانی حسینی یمانی شافعی. مشهور به ابن ازرق و ملقب به موفق الدین و نورالدین و مکنی به ابوالحسن. رجوع به علی ازرق شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن ابراهیم بن محمد حسینی جویمی شیرازی شافعی. ملقب به نورالدین. رجوع به علی جویمی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن ابراهیم بن داودبن سلمان بن سلیمان عطار دمشقی شافعی، ملقب به علاءالدین و مکنی به ابوالحسن. رجوع به علی عطار شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن حبیب اﷲبن محمدبن نوراﷲبن ابی اللطف شافعی قدسی. رجوع به علی قدسی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن حسن بن حسین بن محمد موصلی مصری شافعی خلعی. مکنی به ابوالحسن. رجوع به علی خلعی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن عبداﷲبن احمدبن علی بن عیسی بن محمدبن عیسی حسنی شافعی سمهودی. ملقب به نورالدین و مکنی به ابوالحسن. رجوع به علی سمهودی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن سندبن علی بن سلیمان لواتی الاصل. ابیاری شافعی مصری. رجوع به علی ابیاری شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن عبداﷲبن ابی الحسن اردبیلی تبریزی شافعی. ملقب به تاج الدین و مکنی به ابوالحسن. رجوع به علی تبریزی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن عبدالکافی بن علی بن تمام بن یوسف بن موسی بن تمام انصاری خزرجی سبکی شافعی. ملقب به تقی الدین و مکنی به ابوالحسن. رجوع به علی سبکی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن عبدالقادر حسنی شامی قاهری أزهری شافعی. مشهور به سید فرضی و ملقب به نورالدین. رجوع به علی فرضی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن عبدالقادربن محمدبن یحیی بن مجدالدین طبری حسینی شافعی مکی. رجوع به علی طبری شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن عبدالعزیزبن حسن بن علی بن اسماعیل جرجانی شافعی. مکنی به ابوالحسن. رجوع به ابوالحسن (علی بن عبدالعزیز فقیه) و علی (ابن عبدالعزیزبن...) شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن عبدالرحمان بن هارون بن عیسی بن هارون بغدادی شافعی. مکنی به ابوالخطاب. رجوع به علی بغدادی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن عبدالرحمان بن محمد خطیب شربینی مصری شافعی. مکنی به ابوالحسن. رجوع به علی شربینی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن عبدالرحمان بن محمدبن محمدبن اسماعیل شلقامی قاهری شافعی. ملقب به نورالدین و مکنی به ابوالحسن. رجوع به علی قاهری شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن عبدالرحمان بن حسین عثمانی صفدی شافعی. ملقب به علاءالدین. رجوع به علی صفدی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن عبدالبر حسنی شافعی. مشهور به ونایی و ملقب به جمال الدین. رجوع به علی ونایی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن صدقهبن علی بانقوسی حلبی مصری شافعی ملقب به علاءالدین. رجوع به علی بانقوسی شود.

علی شافعی. [ع َی ِ ف ِ] (اِخ) ابن شمس الدین بن محمدبن زهران بن علی شافعی رشیدی. مشهور به خضری. رجوع به علی خضری شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن شلبی شبینی شافعی. رجوع به علی شبینی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن سعدبیوسی احمدی شافعی اشعری. رجوع به علی احمدی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن حسن بن علی بن ابی الطیب باخرزی سخنی شافعی. مکنی به ابوالحسن. رجوع به ابوالحسن باخرزی و ابوالحسن (علی بن حسن...) و نیز علی (ابن حسن...) شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن سالم بن عبدالناصر غزی شافعی. رجوع به علی غزی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن زیدبن محمدبن حسین بن سلیمان بن ایوب انصاری اوسی خزیمی بیهقی شافعی. مکنی به ابوالحسن. رجوع به علی بیهقی و ظهیرالدین (ابوالحسن علی بن...) شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن داودبن سلیمان جوهری مصری شافعی. ملقب به نورالدین. رجوع به علی جوهری شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن خلیل مرصفی یا مرصفاوی مصری مدنی شافعی. ملقب به نورالدین و مکنی به ابوالحسن. رجوع به علی مرصفی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن خلیل بن احمدبن سالم شافعی، ملقب به علاءالدین. نحوی متوفی در سال 950 هَ. ق. او راست: العقائد البصرویه، در نحو. (از معجم المؤلفین ج 7 ص 88) (از هدیه العارفین ج 1 ص 744).

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن خلف بن خلیل بن عطأاﷲ غزی شافعی. ملقب به علاءالدین. رجوع به علی غزی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن حسین اصابی قطیعی یمنی شافعی. رجوع به اصابی و به علی (ابن حسین...) شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن حسین بن قاسم بن منصوربن علی موصلی شافعی. مشهور به ابن شیخ عوینه و ملقب به زین الدین و مکنی به ابوالحسن. رجوع به علی موصلی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن حسن شافعی. مشهور به بیهقی. رجوع به علی بیهقی (ابن حسن...) شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن حسن سنهوری شافعی. ملقب به نورالدین. رجوع به علی سنهوری شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن حسن برزنجی مدنی شافعی. رجوع به علی برزنجی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن حسن بن هبهاﷲبن عبداﷲبن حسین دمشقی شافعی. مشهور به ابن عساکر و ملقب به ثقهالدین و مکنی به ابوالقاسم. رجوع به ابن عساکر و به علی (ابن حسن...) شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن حسن بن علی زمیلی بغدادی شافعی. مکنی به ابوالحسن. رجوع به علی بغدادی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) ابن حسن بن علی اسنوی مصری شافعی. ملقب به بدرالدین. رجوع به علی اسنوی شود.

علی شافعی. [ع َ ی ِ ف ِ] (اِخ) (ملا...) کورانی. رجوع به علی کورانی شود.