معنی علی خیاط در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

علی خیاط. [ع َ ی ِ خ َی ْ یا] (اِخ) ابن ابی سعدبن ابی الفرج خیاط، مکنّی به ابوالحسن.فقیه و واعظ و اخباری اوایل قرن ششم هجری بود. او راست: الجامع فی الاخبار. (از معجم المؤلفین ج 7 ص 99).

علی خیاط. [ع َ ی ِ خ َی ْ یا] (اِخ) ابن محمدبن علی بن فارس، مشهور به خیاط بغدادی و مکنّی به ابوالحسن. از قاریان به شمار می رفت و در سال 450 هَ. ق.در قید حیات بود. او راست: الجامع فی القرأات العشرو قراءه الاعمش. (از معجم المؤلفین بنقل از طبقات القراء ابن جزری ج 1 ص 573. کشف الظنون حاجی خلیفه ص 576).

علی خیاط. [ع َ ی ِ خ َی ْ یا] (اِخ) ابن حفناوی. وی طبیب بود. او راست: فتح الرحمان فی بدء خلق الانسان، که در سال 1213 هَ. ق. از تألیف آن فراغت یافت. (از معجم المؤلفین بنقل از فهرس الازهریه ج 6 ص 124).