معنی علی تهرانی در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

علی تهرانی. [ع َ ی ِ ت ِ] (اِخ) ابن خلیل بن ابراهیم بن محمدبن علی رازی تهرانی نجفی. وی فقیه و اصولی و اخباری بود و در سال 1226 هَ. ق. در نجف اشرف متولد شد و در 1296 هَ. ق. درهمانجا درگذشت. او راست: 1- حاشیه بر تعلیقه ٔ بهبهانیه. 2- حساب العقود. 3- خزائن الاحکام فی شرح تلخیص المرام، در چند مجلد. 4- سبیل الهدایه فی علم الدرایه. 5- غصون الایکه الغرویه فی الاصول الفقهیه. (از اعلام زرکلی بنقل از الذریعه ج 6 ص 39 و ج 7 ص 11) (از معجم المؤلفین بنقل از اعیان الشیعه ٔ عاملی ج 41 ص 292). و رجوع به مصنفی علم الرجال آقابزرگ طهرانی ص 319 شود.

علی تهرانی. [ع َ ی ِ ت ِ] (اِخ) ابن محمدجعفر استرآبادی تهرانی. رجوع به علی استرآبادی شود.

علی تهرانی. [ع َ ی ِ ت ِ] (اِخ) کنی. رجوع به علی کنی شود.