معنی علیون در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

علیون. [] (اِخ) نام تیره ای (بطنی) است از حجایا، که آن یکی از قبایل بادیه ٔ شرق اردن است. این بطن به شش فخذ ذیل تقسیم میشود: حمادات، بطنه، زعاریر، طحائره، شحادات، هدایات. (از معجم قبائل العرب ج 2 ص 820).

علیون. [ع ِل ْ لی یو] (ع ص، اِ) ج ِ عِلّی ّ در حالت رفع. رجوع به عِلّی ّ شود. || (اِخ) منزلی است در آسمان هفتم که درآن ارواح مؤمنان باشد. (منتهی الارب). طبقه ٔ بالایین بهشت. (از اقرب الموارد). و رجوع به عِلّیین شود.

جمع عِلّیُ.، بلندی - ها، عالی ترین درجات بهشت، ملکوت اعلی. [خوانش: (عِ لِّ ی ّ) [ع.] (اِ. ص.)]

عُلی
بلندی‌ها،
بلندترین درجۀ جنت، بالاترین درجات بهشت،
ملکوت اعلی،

بلندیها، ملکوت اعلی