معنی علامه دهلوی در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

علامه دهلوی. [ع َل ْ لا م َ دِ ل َ] (اِخ) ابن عنایت احمدخان متخلص به «کامل ». از علمای امامیه ٔ اوایل قرن 13 هجری هندوستان که در سال 1235 هَ. ق. وفات کرد. او راست: تنبیه اهل الکمال و الانصاف علی اختلال رجال اهل الخلاف، که در آن اسامی رواتی را که کذاب و جعال و ضعیف و مجهول الحال و از خوارج و مانند آنها بوده و در صحاح سته ٔ اهل سنت نیز از ایشان روایت میکنند، از کتاب تقریب ابن حجر استخراج کرده است. و نیز او راست النزهه الاثناعشریه. (از ریحانه الادب ج 3 ص 114. از الذریعه ج 4 ص 441).