معنی عفعف در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

عفعف.[ع َ ع َ] (اِ صوت) آواز سگ. (غیاث اللغات) (آنندراج). حکایت آواز سگ. بانگ سگ. پارس. عوعو. نباح. واغ واغ. وعوع. وغواغ. وغوغ. هاف هاف. هفهف:
سگ عفعفک کند چو بدو نانکی دهی
دم لابگک کند بنشیند پس درک.
خاقانی.
از عفعف جحد برنگردی زنهار
کاو از سگان نشانه ٔ آبادی است.
درویشی یوسف (از آنندراج ذیل عف).
|| عفعف، بتشدید فاء؛ به معنی آواز شتر، مجاز است. (آنندراج):
عفعف تاکی زنی همچون شتر در ملک عقل
چند سازی خویش را از تیغ هشیاری فگار.
ملافوقی یزدی (از آنندراج).

عفعف. [ع َ ع َ] (ع اِ) بار درخت موز. (منتهی الارب). ثمر و بار طلح. (از اقرب الموارد).

آواز سگ نوف