معنی عصیان گر در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

لغت نامه دهخدا

عصیان گر. [ع ِص ْ گ َ] (ص مرکب) یاغی. گردنکش. سرکش. عاصی. || گناهکار. (ناظم الاطباء).

فرهنگ عمید

عاصی
گناهکار،

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری
تصاویر