معنی عصیان گر در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی
لغت نامه دهخدا
عصیان گر. [ع ِص ْ گ َ] (ص مرکب) یاغی. گردنکش. سرکش. عاصی. || گناهکار. (ناظم الاطباء).
فرهنگ عمید
عاصی
گناهکار،
پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا
وارد حساب کاربری
خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید
ثبت نام
کنید.