معنی عریکة در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

عریکه. [ع َ ک َ] (ع اِ) کوهان یا باقی مانده ٔ آن. (منتهی الارب). کوهان شتر. (غیاث اللغات). سنام. (اقرب الموارد). سنام بعیر است، یعنی کوهان شتر. (مخزن الادویه).جُبله. کَتَر. || نفس. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). || طبیعت و خوی: رجل لین العریکه؛ نرم خوی. لانت عریکته، نخوت و تکبر او شکست. (از منتهی الارب). طبیعت. (غیاث اللغات) (آنندراج) (اقرب الموارد). ج، عَرائک. (منتهی الارب) (اقرب الموارد).