معنی عتیقه در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

(ص.) مؤنث عتیق، هرچیز گران قیمت و باارزش. [خوانش: (عَ قِ) [ع. عتیقه]]

ویژگی آنچه متعلق به دوران کهن است و دارای ارزش هنری و تاریخی است، قدیمی،
(اسم) آنچه متعلق به دوران کهن است،
[عامیانه، مجاز] زشت، مسخره، به‌دردنخور: آمده بود اینجا، خواهر عتیقه‌اش را هم آورده بود،

زیرخاکی

آنتیک، زیرخاکی، کهنه، دیرینه

معادل فارسی آنتیک

آنتیک

باستانه

آنتیک، باستانی، دیرینه، عتیق، نفیس

کهنه، دیرینه