معنی عالی مکان در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

عالی مکان. [م َ] (ص مرکب) آنکه منزلت و مقام رفیع دارد. آنکه مکان شریف دارد. عالیقدر. عالیجاه:
بگشا ز بال همت عالی مکان گره
تا کی شوی چو بیضه در این آشیان گره.
صائب (از آنندراج).

آن‌که مقام رفیع دارد، عالی‌محل، عالی‌جاه،

بلند آشیان (صفت) آن که دارای مقامی بلند است والا جاه عالی مرتبت.