معنی عالی تبار در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

لغت نامه دهخدا

عالی تبار. [ت َ] (ص مرکب) عالی نسب. آنکه نسب عالی دارد.

فرهنگ عمید

کسی که نسب عالی دارد، عالی‌نسب، بلندنسب،

فرهنگ فارسی هوشیار

والا تبار آن که دارای نسب عالی است بلند نسب.

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری
تصاویر