عارض افروختن در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

عارض افروختن. [رِ اَ ت َ] (مص مرکب) کنایه از غضبناک شدن و خشمگین گشتن.

(~. اَ تَ) [ع - فا.] (مص ل.) کنایه از: خشمگین شدن.

‎ تاوریدن زبانزد فرزانی، روی دادن، داد خواستن (مصدر) غضبناک شدن خشمگین گشتن.