معنی طفلی در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی
طفلی. [طِ] (حامص) کودکی.
طفلی. [طِ] (اِ) درخت مقل است. (تحفه ٔ حکیم مؤمن).درخت مقل است که دوم نامند. (فهرست مخزن الادویه).
طفلی. [طَ لی ی / طَ ف َ لی ی] (ع ص نسبی) منسوب به طَفْل یا طَفَل به معنی خاک رس مخصوص. رجوع به دزی ج 2 ص 49 شود.
[عامیانه] = طفلک
(حاصل مصدر) کودکی، خردسالی،
کودکی بچگی طفولیت، زمان کودکی.