معنی طرب شکار در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

طرب شکار. [طَ رَ ش َ / ش ِ] (نف مرکب) که شادی شکرد. که ایجاد طرب کند:
آن جام طرب شکار بر دستم نه
وآن ساغر چون نگار بر دستم نه.
حافظ.

(~. ش یا شَ) [ع - فا.] (ص فا.) آن چه که ایجاد شادی کند.

آنچه طرب بیاورد، آنچه ایجاد شادی و طرب کند: آن جام طرب‌شکار بر دستم نه / وآن ساغر چون نگار بر دستم نه (حافظ: ۱۱۱۱)،

(صفت) آن که ایجاد شادی کند.