معنی طالحون در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی
لغت نامه دهخدا
طالحون. [ل ِ] (ع ص، اِ) ج ِ طالح در حالت رفعی. بدکاران. تبهکاران. بدکرداران. و رجوع به طالح شود.
فرهنگ فارسی هوشیار
(تک: طالح) : تباها بد کرداران (اسم) جمع طالح در حالت رفعی (ولی در فارسی مراعات این قاعده نکنند)
پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا
وارد حساب کاربری
خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید
ثبت نام
کنید.