معنی صدم در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

صدم. [ص َ] (ع مص) کوفتن. (منتهی الارب). بهم باکوفتن. (تاج المصادر بیهقی) (مصادر زوزنی). یقال: صدم الجدار صدماً؛ اذا ضربه بسده. (بحر الجواهر). || زدن چیزی سخت را به چیزی سخت مثل آن. (منتهی الارب). || رسیدن کاری بزرگ. (منتهی الارب). کاری صعب رسیدن. (تاج المصادر بیهقی) (مصادر زوزنی). || راندن سخت. (منتهی الارب).

صدم. [ص َ دُ] (عدد ترتیبی، ص نسبی) صدیک. واقع در مرتبه ٔ صد.

(مص م.) به هم کوفتن، (مص ل.) رسیدن کاری سخت. [خوانش: (صَ) [ع.]]

زدن دو چیز سخت به هم، ‌ کوبیدن،
رسیدن کاری سخت و بزرگ،

‎ کوفتن، تنه زدن، بر خورد با دشواری صدمین: نادرست نویسی سدم سدمین (همگی واژه های پارسی که با سد آغاز می شود در روش فارسی نویسان با صاد می آید که نادرست است) ‎ (مصدر) کوفتن به هم کوفتن، (مصدر) کاری سخت رسیدن. (صفت) از مرتبه صد.

صَدْم، (صَدَمَ- یَصْدِمُ) زدن و دفع کردن- صدمه زدن- رسیدن (بلا یا هر مصیبت)،