صبوحة در لغت نامه دهخدا
لغت نامه دهخدا
صبوحه. [ص َ ح َ] (ع ص، اِ) ناقه ای که آن را پگاه دوشند. (منتهی الارب) (اقرب الموارد).
پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا
وارد حساب کاربری
خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید
ثبت نام
کنید.
آخرین مطالب وبلاگ



