صابوته در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

صابوته. [ت َ / ت ِ] (اِ) سابوته. زن پیر هفتادساله را گویند. (برهان قاطع). زن پیر بود به زبان آسیان [یعنی مردم آس]. قریع گوید:
مرا که سال به هفتادوشش رسید و رمید
دلم ز شله ٔ صابوته و ز هره ٔ تاز.
(از لغت فرس).

(تَ یا تِ) (اِ.) زن پیر.

هفتاد ساله زن نادرست نویسی سابوته (اسم) زن پیر.