معنی شیرین بهانه در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

شیرین بهانه. [ریم ْ ب َ ن َ / ن ِ] (ص مرکب) که بهانه ٔ خوش و دلپسند بیاورد:
از بس دهان تنگ تو شیرین بهانه است.
صائب تبریزی (از آنندراج).
هر دم هزار بوسه طلب را به گفتگوی
وامی کند ز سر لب شیرین بهانه اش.
صائب تبریزی (از آنندراج).