معنی شکسته بال در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

شکسته بال. [ش ِ ک َ ت َ / ت ِ] (ص مرکب) مرغی که بال وی شکسته باشد. (ناظم الاطباء). شکسته بازو. شکسته پر:
کآن مرغ شکسته بال چونست
کارش چه رسید و حال چونست.
نظامی.
شکسته بال تر از من میان مرغان نیست
دلم خوش است که نامم کبوتر حرم است.
حالتی.
شکسته بالم و صیاد هم پرم بسته
شکسته بسته ٔ من خوش نموده در نظرش.
کلیم (از آنندراج).
رجوع به شکسته بازو و شکسته پر شود. || پریشان خاطر و ملول و با ملالت. (ناظم الاطباء). کنایه ازفروتن و ناتوان و شکست خورده. (یادداشت مؤلف). رنج دیده. سختی دیده. که به رنج و سختی اندر باشد:
چرخا چه خواهی از من عور برهنه پای
دهرا چه جویی از من زار شکسته بال.
؟
- امثال:
احوال دل شکسته بالان دانی. (یادداشت مؤلف).

پرنده‌ای که بالش شکسته باشد،
[مجاز] ضعیف، ناتوان،
[مجاز] ملول، آزرده،

کنایه از ضعیف و ناتوان