معنی شکرچین در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

شکرچین. [ش َ ک َ / ش َک ْ ک َ] (نف مرکب) آنکه در ایام جشن و عید هرچه بیفتد جمع میکند. (ناظم الاطباء). آنکه بفخم بر چوب افراخته دارد و نثار درهوا برباید. نثارچین. (یادداشت مؤلف):
شدند از فخر حورالعین و رضوان
درین مجلس گهرباره شکرچین.
امیرمعزی (از آنندراج).
بگوش خسرو چین همچنان سخن گوید
که پر شود ز شکّر آستین شکرچین.
سوزنی.
|| کنایه از شیرین گفتار:
عرصه ٔ جانفزای خاطر تو
مجمع طوطیان شکّرچین.
سیدحسن غزنوی (از آنندراج).

شکرخوار، شکرشکن،