معنی شکاونده در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

شکاونده. [ش ِ وَ دَ / دِ] (نف) نقب زن و چاه جوی را گویند و به عربی نَقّاب خوانند. (برهان) (ناظم الاطباء). آنکه زمین را بکاود. کاونده و نقب زننده، بدین جهت گورشکاف و کفن دزد را گویند. و شکاوند مخفف شکافنده است وآنرا شکاونه نیز گویند. (انجمن آرا) (آنندراج). شکافنده. (فرهنگ فارسی معین). کاونده. (ناظم الاطباء). ورجوع به شکافنده شود. || گورشکاف و کفن دزد. (از فرهنگ جهانگیری) (از انجمن آرا) (آنندراج).

شکافنده،
کاونده، نقب‌زن،

(اسم) شکافنده، نقب زن چاه جوی نقاب.