معنی شومان در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

شومان. (اِخ) (قلعه ٔ...) در قسمت علیای رود قبادیان و باختر پل سنگی شهر واشجرد و در جنوب آن قلعه ٔ بزرگ شومان (الشومان) واقع بوده است. مقدسی درباره ٔ شومان گوید: مکانی پرجمعیت است و آباد و نیکو. یاقوت گوید: شهری است در چغانیان در آن طرف نهر جیحون و اهالی آنجا سرکش و بر سلطان خویش متمردند.در زمان وی این نقطه یکی از ثغور مهم اسلامی در مقابل ترکان بوده است. شرف الدین علی یزدی در وصف جنگهای امیر تیمور از این قلعه بنام حصار شومان مکرر یاد کرده و غالباً آن را بصورت مختصر حصار یا حصارک نوشته و امروز هم به «حصار» معروف است. (از سرزمینهای خلافت شرقی لسترنج ص 468) (از معجم البلدان). شهری است [به ماوراءالنهر] استوار... و گرد او باره ای کشیده واو را قهندزی است بر سر کوه نهاده و اندر میان قهندز چشمه ای است بزرگ و از وی زعفران خیزد بسیار. (حدودالعالم). و رجوع به نزههالقلوب مقاله ٔ 3 ص 156 و مجمل التواریخ ص 305 و شرح احوال رودکی ص 55 و 257 شود.

شومان. (اِخ) رُبِر. سیاستمدار فرانسوی. در لوکزامبورگ بسال 1886 م. متولد گردیده. دموکرات است و مکرر به وزارت خارجه و نخست وزیری رسیده است. وی مبتکر طرح همکاری اقتصادی اروپا (زغال سنگ و فولاد) است. (از فرهنگ فارسی معین).

شومان. (اِخ) ربرت. آهنگساز مشهور آلمانی. وی در تزویکاو بسال 1810 م. متولد شد و بسال 1856 م. درگذشت. پدرش کتابفروش بود و او در طفولیت به کتاب و ادب علاقه یافت و در 15سالگی به امور ادبی پرداخت. در سال 1828 م. برای آموختن حقوق به دانشگاه لیپزیک رفت. هنگامی که با کلارا ویک دختر موسیقی دان و هنرمند آشنا شد به موسیقی علاقه یافت. وی موسیقی را در 20سالگی آغاز کرد و مدتی بعد با کلارا ویک که دختر استادش بود ازدواج نمود. شومان در جوانی به انتقاد آثار موسیقی پرداخت و از 1834تا ده سال «مجله ٔ جدید برای موسیقی » را در لیپزیک انتشار داد. شومان از 1840 م. به ساختن آهنگ مشغول شدو در سال 1843 م. به استادی کنسرواتوار لیپزیک انتخاب گردید. از سال 1853 م. به بعد شومان صحت و حواس خود را از دست داد. در پایان حیات دیوانه شد و در تیمارستان درگذشت. آهنگهای سبکش برای پیانو، از شاعرانه ترین آثار موسیقی آلمان بشمار می آید. شومان گاهی آهنگهای خود را زیر نفوذ باخ و بتهوون میساخت. قطعات اوغالباً پخته و عمیق است. ضرب موسیقی شومان متنوع و آثارش نرم و ملایم و دلنشین و شاعرانه است. آثار مهم او عبارتند از: کارناوال، اپوس 9، مناظر جنگل، اپوس 105 شماره ٔ یک، سمفنی بهار در سی بمل، سمفنی زمان در می بمل، عشق و زندگی یک زن، عشقهای شاعر. وی علاوه بر چهار سمفنی، چهار «اوورتور» به نامهای «نامزد مسین »، «ژول سزار»، «هرمان و دوروته » و «جشن » ساخته است.
کلارا ژوزفین ویک، زن شومان (1819- 1896 م.) پیانوزنی ماهر بود. وی پس از مرگ شوهرش آثار او را تألیف و اصلاح کرد. (از فرهنگ فارسی معین).