معنی شورچشم در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

شورچشم. [چ َ / چ ِ] (ص مرکب) کسی که نظر او به چیزها ضرر رساند و مردم را بیمار نماید. (غیاث) (آنندراج). بدچشم. که چشمش زود به مردم اثر کند و بتازی عَیون گویند. (رشیدی). کسی که نظر و نگاه وی ازروی بدی و حسادت باشد و مورث ضرر و اذیت مردم گردد. (ناظم الاطباء). که چشم زخم رساند. (یادداشت مؤلف). نحس چشم. (انجمن آرا). آنکه از نظرش به کسی یا چیزی زیان وارد آید. (فرهنگ فارسی معین). عَیون. (نصاب).

(چَ یا چِ) (ص مر.) کسی که از نگاه و نظرش به کسی یا چیزی زیان برسد.

ویژگی آن‌که از نگاه و نظرش ضرر و زیانی به ‌کسی یا چیزی وارد می‌شود،

بدچشم، حسود

کسی که از نظر او به چیزها ضرر رساند و مردم را بیمار نماید، بد چشم