معنی شهرتاش در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

شهرتاش. [ش َ] (اِ مرکب) همشهری و هر دو نفر که از اهل یک شهر باشد. (ناظم الاطباء). همسایه و همشهر. (آنندراج) (غیاث):
با حکیم او رازها می گفت فاش
از مقام و خواجگان و شهرتاش.
مولوی.

(شَ) [فا - تر.] (ص مر.) همشهری.

همشهری،