معنی شعاف در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

شعاف. [ش ُ] (ع اِمص) دیوانگی. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء) (آنندراج).

شعاف. [ش ِ] (ع اِ) ج ِ شَعْفَه. (از اقرب الموارد) (از دهار) (از ناظم الاطباء). ج ِ شعفه، به معنی سر کوه و سر هر چیزی. (آنندراج). رجوع به شعفه شود. || (ص) مرد سرخ موی یا سرخ موی سر. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). سرخ موی. (از ناظم الاطباء).

شیدایی دیوانگی (اسم) جمع شعفه سر کوهها.