معنی شاهنامه خوان در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

شاهنامه خوان. [م َ / م ِ خوا / خا] (نف مرکب) خواننده ٔ شاهنامه. آنکه کتاب شاهنامه خواند. || که شاهنامه به آواز بلند و لحن گیرا و خاص خواند و این در دربار سلاطین خاص نقیب بوده است. آنکه اشعار شاهنامه ٔ فردوسی را با آهنگ متناسب بخواند.

کسی که شاهنامۀ فردوسی را با آهنگ خوب می‌خواند،

(صفت) کسی که نامه های شاه را قرائت میکرد (و آن شغلی بود)، کسی که اشعار شاهنامه (فردوسی) را با آهنگ متناسب می خواند.