معنی شانه گر در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

شانه گر. [ن َ / ن ِ گ َ] (ص مرکب) که شانه سازد. که شانه تراشد. که شانه درست کند. مرادف شانه تراش است. (از بهار عجم) (آنندراج): منشار این کار منشاری بود باریک و تیز لطیف تر از منشار شانه گران. (ذخیره ٔ خوارزمشاهی).
بمن تا بت شانه گر شد دچار
مرا روز و شب شانه بینی است کار.
طاهر وحید (از بهار عجم).

شانه‌ساز، شانه‌تراش، کسی که شانه می‌سازد،