معنی سیه روزگار در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

سیه روزگار. [ی َه ْ زِ] (ص مرکب) سیاه گلیم. (آنندراج). بدبخت. سیه روز:
بدست تهی میگشایم گره ها
ز کار سیه روزگاران چو شانه.
صائب (از آنندراج).