معنی سگ جان در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

سگ جان. [س َ] (ص مرکب) سخت جان. سختی کش. (برهان). بی رحم. سخت دل و سختی کش. (آنندراج) (رشیدی):
همه سگ جان و چو سگ ناله کنانند بصبح
صبحدم ناله ٔ سگ بین که چه پیدا شنوند.
خاقانی.
خاقانیا سگ جان شدی کانده کش جانان شدی
در عشق سردیوان شدی نامت به دیوان تازه کن.
خاقانی.
همه کس عاشق دنیا و ما فارغ ز غم ایرا
غم معشوق سگ دل هست بر عشاق سگ جانش.
خاقانی.
عقل سگ جان هوا گرفت چو باز
کاین سگ و باز چون شکارگر است.
خاقانی.
چه سگ جانم که با این دردناکی
چو سگ داران دوم خونی و خاکی.
نظامی.

(سَ) (کن.) پُرطاقت، مقاوم.

کسی‌که در برابر امراض و سختی‌ها مقاومت بسیار داشته باشد، سخت‌جان، جان‌سخت،

جان سخت – فرد بسیار مقاوم در برابر سختی ها

سخت جان