معنی سوراخ سنب در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی
لغت نامه دهخدا
سوراخ سنب. [سُمْب ْ] (نف مرکب، اِ مرکب) آلتی که بدان سوراخ کنند. (آنندراج). مته. پرماه. مثقب. (ناظم الاطباء).
پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا
وارد حساب کاربری
خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید
ثبت نام
کنید.