معنی سود و زیان در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

سود و زیان. [دُ] (ترکیب عطفی، اِ مرکب) نفع و ضرر:
تکاپوی مردم بسود و زیان
بتا و مدو هر سویی تازیان.
ابوشکور.
بدو شاد شد کشور خوزیان
پر از مردم و آب و سود وزیان.
فردوسی.
چنین داد پاسخ کز ایرانیان
مدارید باز ایچ سود و زیان.
فردوسی.
ومنصور [دوانیقی] بسود و زیان سخت بودی و ابودوانیق از آن خواندندش. (مجمل التواریخ).
سخت می خندید همچون تازیان
غالب آمد خنده بر سود و زیان.
مولوی.