معنی سنگ پشت در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

سنگ پشت. [س َ پ ُ] (اِ مرکب) جانوری است از دسته ٔ خزندگان که آنرا کشف و باخه نیز گویند و به هندی کچهوا نامند. (غیاث). کشف. (فرهنگ رشیدی). جانوری است معروف که او را لاک پشت و کاسه پشت نیز گویند. (برهان). خشک پشت. سلحفاه. ابوالمتجمل. باخه. ظُهره. حَنفاء. حمسه. انقدان. (یادداشت مؤلف):
چو گل کی دهد بار خار درشت
گهر چون صدف کی دهد سنگ پشت.
اسدی.
در آبگیری دو بط و سنگ پشتی ساکن بودند. (کلیله و دمنه). || نوعی از ماهی درم دار. (برهان).

(~. پُ) (اِمر.) لاک پشت.

لاک‌پشت

سنگ پشت – لاک پشت

جانوریست معروف که او را لاک پشت و کاسه پشت نیز گویند