سم افکنده در لغت نامه دهخدا

سم افکنده. [س ُ اَ ک َ دَ / دِ] (ن مف مرکب) افکنده ٔ سم. ستور که سم آن افتاده باشد. || کنایه از عاجز و درمانده از حرکت و رفتار. (آنندراج). کنایه از لنگ و مانده از رفتن. (غیاث).